Cichociemni Elita Dywersji

Cichociemni Elita Dywersji

Po raz pierwszy określenie  cichociemni  pojawia się we wrześniu 1941 roku, w instrukcji Oddziału VI. Co ciekawe w trakcie IIWŚ w Polsce z tego określania nie korzystano. Najczęsciej określano ich   zrzutkami, ptaszkami lub skoczkami . W części dokumentów stosowano nawet rysunek ptaka. W latach powojennych w historiografii przyjął się  termin cichociemny, który zwykł być zapisywany bez cudzysłowu i z małej litery.

Znak cichociemnych opracował grafik Marian Walentynowicz,  autor m.in. rysunków do Koziołka Matołka. Wykorzystał znak z  zaprojektowanej przez samego  siebie okładki  książki  Ziemia gromadzi prochy.

Znaki Spadochronowe otrzymywali wszyscy przeszkoleni w ośrodkach spadochronowych w Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech spadochroniarze. Otrzymywali je więc: żołnierze Brygady Spadochronowej, cichociemni i kurierzy polityczni mający pełnić służbę w Kraju, polscy skoczkowie mający w ramach SOE skakać do różnych krajów okupowanej Europy, a także obcokrajowcy, którzy przeszli polskie przeszkoleni

                      Cichociemni

Wg.różnych źródeł pełne przeszkolenie według standardów SOE  i oddziałów brytyjskich sił specjalnych  przeszło  z pozytywnym wynikiem 606 osób, a do skoku skierowano 579. Do kraju odbyły się 82 loty, podczas których przerzucono 344 osoby, w tym 316 cichociemnych z czego 313 zostało zrzuconych nad okupowaną Polskę.

Cichociemni nie byli szkoleni jednolicie. Inaczej wyglądało szkolenie kontrwywiadu,dywersji ,radiotelegrafistów, fałszerzy dokumentów. Wspólnie odbywali kursy spadochronowy i odprawowy. Cały program obejmował cztery grupy kursów: zasadnicze, specjalnościowe, uzupełniające oraz praktyki

Jednym z wyróżniających się elementów wyposażenia brygady spadachronowej był nóż bojowy Fairbairn-Sykes

Wykonywany był w całości ze stali węglowej, rękojeści bywały mosiężne, aluminiowe lub drewniane. Przeznaczony był głównie dla oddziałów Commando, SAS, zwiadu i rozpoznania. Początkowo znajdował się w uzbrojeniu armii brytyjskiej, później również amerykańskiej i kanadyjskiej. W noże Fairbairna-Sykesa była wyposażona również polska 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa. Po II wojnie światowej noże były produkowane również na zamówienie francuskiej Legii Cudzoziemskiej

Cichociemnymi byli m.in.


mjr.Hieronim Dekutowski ps. „Zapora”, „Odra”, „Reżu”, „Stary”, „Henryk Zagon”,
mjr.Eugeniusz Kaszyński ps. „Zygmunt”, „Nurt”,  komendant Zgrupowania nr 1 Zgrupowań Partyzanckich Kedywu Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK „Ponury” w Górach Świętokrzyskich, po odwołaniu „Ponurego” dowódca zgrupowań
kpt.Władysław Kochański ps. „Bomba”, „Wujek”, kapitan, dowódca oddziału partyzanckiego AK, jeden z przywódców polskiej samoobrony na Wołyniu
mjr.Wacław Kopisto ps. „Kra”, oficer Wachlarza i 27 Wołyńskiej DP AK
mjr.Bolesław Kontrym ps. „Żmudzin”, „Biały”, „Bielski”, „Cichocki”, dowódca III odcinka Wachlarza, szef służby śledczej w Głównym Inspektoracie PKB, uczestnik powstania warszawskiego, skazany na karę śmierci i stracony w styczniu 1953
gen.Tadeusz Kossakowski,, przerzucony podczas operacji „Most II”
ppłk.Henryk Krajewski ps. „Trzaska”, „Leśny”, kierownik Oddziału IV w Kedywie KG AK
Ezechiel Łoś ps. „Ikwa”, „Wiśnia”, porucznik
gen.Leopold Okulicki ps. „Kobra”, „Niedźwiadek”
Alfred Paczkowski ps. „Wania” – dowódca III odcinka Wachlarza, szef Kedywu Obszaru Białystok
por.Adolf Pilch ps. „Góra”, „Dolina”
mjr.Jan Piwnik ps. „Ponury”, dowódca odcinka drugiego Wachlarza, następnie komendant Zgrupowań Partyzanckich Kedywu Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK „Ponury” stacjonujących na Wykusie, a w końcu VII batalionu 77 Pułku Piechoty AK
kpt.Bronisław Rachwał ps. „Glin”, „Róża” vel Bronisław Janczarek,dowódca kompanii motorowej 1 pułku specjalnego

gen.Stefan Bałuk ps. „Starba”, fotograf i fotoreporter wojenny, oficer w plutonie „Agaton” batalionu „Pięść” zgrupowania „Radosław”

ppor.Waldemar Szwiec ps. „Jakub”, „Robot”, komendant Zgrupowania nr 2 Zgrupowań Partyzanckich Kedywu Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK „Ponury” w Górach Świętokrzyskich

gen.Elżbieta Zawacka ps. „Zo”, „Zoya”, jedyna kobieta wśród skoczków, profesor, 
mjr.Leonard Szczęsny Zub-Zdanowicz ps. „Ząb”, „Dor”, „Szprung”, podpułkownik NSZ

źródła : http://leopoldokulickilegungenkomendant.blogspot.com/, http://www.cichociemni.ovh.org/